dr Władysław Pajor

Urodził się 7 grudnia 1920 roku w Łasku, w woj. łódzkim. Wybuch wojny zastał go w rodzinnym mieście.

Był wówczas drużynowym Kręgu Starszych Harcerzy. Jego grupa pomagała policji przy ewakuacji miasta. Czwartego września z trzema kolegami wyjechali rowerami do Pragi gdzie dołączyli do 36 pp. Plutonu Łączności. Po kapitulacji i kilkudniowym pobycie w obozie jenieckim w Żyrardowie został zwolniony do domu.

W grudniu 1939 roku został zaprzysiężony do organizacji konspiracyjnej Służba Zwycięstwu Polski, która w 1940 roku zmieniła nazwę na Związek Walki Zbrojnej, a w 1942 roku, na Armię Krajową. Przez pewien czas był odpowiedzialny za wywiad, a od 1944 był zastępcą Komendanta Rejonu.

Po rozwiązaniu AK w 1945 roku, dołączył do Ruchu Oporu Armii Krajowej. W styczniu wstąpił do gimnazjum w Łaskach, zdał małą maturę, a we wrześniu kontynuował naukę w pierwszej klasie liceum. W październiku został aresztowany, ale udało mu się uciec. Przez Kraków, Jelenią Górę i Zgorzelec dostał się do Wschodnich Niemiec skąd, po paru dniach, do Strefy Amerykańskiej. W obozie Murnau, po weryfikacji, wstąpił do Liceum. W czerwcu 1946 roku zdał maturę. W tym samym miesiącu wyjechał do Ankony we Włoszech, gdzie razem z grupą studentów z Drugiego Korpusu otrzymał stypendium od hiszpańskiej organizacji katolickiej na studia w Madrycie.

Przez dwa lata był prezesem Związku Studentów Polskich w Hiszpanii oraz klubu katolickiego "Veritas". Od 1947 roku spędzał wakacje z kolegą w sierocińcu polskim w Barcelonie, gdzie zakładają drużynę harcerską. Był mianowany Podharcmistrzem przez Główną Kwaterę ZHP w Londynie w 1947 roku.

W 1950 otrzymuje tytuł Magistra Nauk Ekonomicznych a w roku 1952 dyplom Doktora Uniwersytetu w Madrycie. Pracował w Centrali Handlu Zagranicznego Przemysłu Tekstylnego jako Szef Badania Rynków. W tym samym czasie był reprezentantem Głównego Zarządu AK w Londynie na Hiszpanię oraz członkiem SPK.

W 1957 roku wyjechał z żoną Consuelą do Kanady. W Toronto znalazł pracę u Eaton'a w dziale Ekonomii Marketing'u. W styczniu 1970 roku przenosi się do Ottawy gdzie zostaje dyrektorem informatyki w Treasury Board. Od 1980 roku do wyjścia na emeryturę w 1985 roku był dyrektorem generalnym informatyki w Ministerstwie Zaopatrzenia (Supply and Services).

Odszedł na ”wieczną wartę”  24-go czerwca 2009, zmarł nagle na atak serca.